รักที่ผ่าน ผ่านเข้ามา
ช้ำทุกอย่าง ต้องเจ็บอยู่ทุกครา
ทำร้ายกันไปก็เจ็บอย่างที่แล้วมา
ยิ่งฝืนเรื่องราว ยิ่งทำไปยิ่งเหนื่อยล้า
แต่ฉันยังรอ ยังคงรออยู่
กี่ครั้งความจริง ทุกสิ่งต้องทิ้งไป
ยิ่งรักเท่าไร ยิ่งทำไปยิ่งเจ็บช้ำ
และยิ่งห้ามน้ำตาเท่าไร
มันก็ยิ่งรินไหล
ไม่รู้ทำไม ก็ยังคงตามหา
เป็นรักทรมาน
ที่ยังต้องการที่จะตามหา
ถึงแม้มีน้ำตา
ฉันยังจะไขว่คว้าเอามากอดไว้
จะต้องช้ำก็เข้าใจ
แต่จะเป็นอย่างนี้ไป
นานเท่าไรก็ไม่รู้
ไม่อยากเป็นคนเฝ้าดู
และไม่รู้ว่าใครอยู่
ในรักของเธอ
ไม่ว่าฉันจะละเมอ
หรือพร่ำเพ้อในใจว่า
มีเธออยู่ตรงนี้